Λιόγερμα

Σε είδα στου ήλιου το λιόγερμα,

μια αχτίδα του ήσουν και Συ.

Την καρδιά μου πλημμύρισαν χρώματα,

χαρωπές ζωγραφιές την ψυχή.

Χρώμα κόκκινο βαθύ,

σκέπασε  τα όνειρα μου.

Με φιλή καυτό του ήλιου,

φίλησα την κοπελιά μου.

Στη θαλασσινή φωλιά του,

βιάστηκε ο ήλιος να κρυφτεί,

το φεγγάρι π’ ανατέλει,

τη δική σου έχει μορφή.

Το πιό όμορφο λιόγερμα,

ζωντανές αναμνήσεις,

Με αγάπης χιλιόχρωμα νήματα,

πλουμίδια Ποιητή, να κεντήσεις.

                   9 Αυγούστου ‘86