Πουλί έγινες αγάπη μου και θέλεις να πετάξεις.
Βάλε φτερά στο όνειρο, στον ουρανό να φτάσεις.
Της νύχτας έγινες πουλί και νυχτοφτερουγίζεις
κι από κλαδί, σ’ άλλο κλαδί, χαλάς φωλιές και χτίζεις.
Της νύχτας το φτερούγισμα, πουλί μου να προσέχεις,
και τις φωλιές στα σκοτεινά, μη τύχει και μπερδέψεις.
Τα άστρα λάμπουν όμορφα, στου ουρανού το θόλο,
μα μόνο τ’ άστρο του Βορρά, δείχνει το Βόρειο Πόλο.
Γλυκό ‘ναι το φτερούγισμα, στης νύχτας την αγκάλη,
μα όπως το γλυκό κρασί, μπορεί να φέρει ζάλη.
Στα νυχτοφτερουγίσματα, τ’ άστρα μη σε γελάσουν
και σαν σου πάρουν τα φιλιά, τη μέρα σε ξεχάσουν.
Πουλάκι μου και τα πουλιά, προσέχουν σαν πετούνε,
βάζουν σημάδια στη φωλιά, για να την ξανά βρούνε.
Η νύχτα φεύγει γρήγορα, περνά σαν να ΄ναι αγέρας
και όλα τα μπερδέματα, θα δουν το φως της μέρας.
Αρμενίζοντας στη Μαύρη Θάλασσα
3 Νοέμβρη 2001
