Δώρο της Νύχτας

Άφησα απόψε ανοιχτή του ονείρου μου τη πόρτα,

κι ήρθε η αγάπη η παλιά, όπως ερχόταν πρώτα.

Στο ‘να της χέρι γιασεμί και στ’ άλλο το φεγγάρι,

κρατούσε και μου τα’ άφησε δώρο στο μαξιλάρι.

Έσκυψε και με φίλησε και το φεγγάρι εχάθει,

του Έρωτα είναι γλυκά, τα μήλα και τα λάθη.

Σαν μεθυσμένος τριγυρνώ, μέσα στη κάμαρά μου,

σημάδι βρίσκω ότι ζω, τις νύχτες στα όνειρα μου.

Στη κάμαρη της μοναξιάς και των κρυφών μου πόθων,

ερωτικών συλλογισμών, αληθινών και νόθων.

Κάνε Θεέ του Έρωτα, τ’ όνειρο μη τελειώσει,

μη βγει ο ήλιος το πρωί, ποτέ μη ξημερώσει.

                                          Ινδικός, Σεπτέμβρης 2005.