Παίζω με τις λίγες, λέξεις που θυμάμαι.
Τα χαμένα χρόνια, είναι που λυπάμαι.
Ποιητής δεν είμαι, ούτε στιχουργός,
στα όνειρα μου μόνο, είμαι αρχηγός.
Χρόνια ταξιδεύω, με παλιά καράβια,
τη ζωή μου παίζω, άδικα στα ζάρια.
Ναυαγός παλεύω, μοναχός στο κύμα.
Έχω βάρκα τρύπια και φτωχή τη ρίμα.
Μα θα καταφέρω, στη στεριά να βγω,
με γελοίους στίχους, παρά να πνιγώ.
Ατλαντικός Ωκεανός
18 Ιούνη ‘95
