Το κακό δεν έχει πάτο ,κι ούτε το καλό κορφή!
Ανταμώσαν ένα βράδυ, σ’ ενός δρόμου τη στροφή.
Το κακό φορούσε μάσκα και γελούσε ειρωνικά.
Το καλό κοιτούσε τ’ άστρα, φιλικά κι ερωτικά.
Το κακό δεν έχει πάτο ,κι ούτε το καλό κορφή!
Το καλό είναι τραγούδι κι είναι το κακό καρφί.
Το κακό κρατά μαχαίρι, το καλό ένα βιολί,
το καλό κερνάει μέλι, το κακό κερνά χολή.
Το κακό δεν έχει πάτο ,κι ούτε το καλό κορφή!
Ένα γράμμα, αν αλλάξεις, τους αλλάζεις τη μορφή.
Ένα κάπα και ένα λάμδα, κάνουνε τη διαφορά,
ας διαλέξουμε το λάμδα, έστω τούτη τη φορά!
