Σκέψεις πελαγισιες

Στο ανοιχτό το πέλαγος, οι σκέψεις αρμενίζουν,
ωσάν τους γλάρους λεύτερες τον κόσμο ατενίζουν.
Πότε τραβάνε προς Βορρά και φθάνουνε στο Νότο,
κι αν ο πουνέντε τις τραβά, αυτές τραβούν σιρόκο.
Με το φεγγάρι συντροφιά, τις νύχτες ταξιδεύουν
και στων κυμάτων τις κορφές, ανέμελες χορεύουν.
Η λευτεριά των σκέψεων, σαν την βεντάλια ανοίγει
κι η σκέψη η ελεύθερη, με τη σκλαβιά δεν σμίγει.
Κάλιο της πρέπει ένας πνιγμός, τη λευτεριά αν χάσει,
γιατί αν ζήσει στη σκλαβιά, απ’ το καημό θα σκάσει.

                                               18/Ιούνη 2016

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Άτιτλο 14

                Άτιτλο 14   Μεσάνυχτα στη κουπαστή, κάλμα η θάλασσα, γυαλί. Έχει η Σελήνη εραστή, τον βρήκε στην Ανατολή. Μεσάνυ...