Μια νύχτα λιμανιώτικη

Μια νύχτα ε-κοιμήθηκα σε λιμανιού Hotel.
Ήταν μικρό και σκοτεινό και βρώμικο πολύ.
Ίσως έκανα κι έρωτα με την μικρή Noel,
μια πόρνη που στη ζάλη μου,την έβλεπα διπλή.

Από βραδίς την γνώρισα,μέσα σε καταγώϊ,
που ήταν μισοσκότεινο,με μπόχα φοβερή.
Ήρθε και μου κράτησε, παρέα με το ζόρι
και ν’ αγαπήσει μου ‘λεγε,ακόμα πως μπορεί

Το σώμα της εμύριζε με άρωμα φτηνό,
που με κομμάτι ύφασμα,το σκέπαζε λινό.
Εγώ σκεφτόμουν κι έκανα κύκλους με το καπνό,
καθώς μετρούσα καημούς,που ‘πνιγα στο ποτό.

Μιλούσε για ερωτικά παιγνίδια του συρμού
και με κινήσεις πρόστυχες,του έμπειρου κορμιού,
γρήγορα εκατόρθωσε,στο στόχο της να φθάσει.
Βοήθησε κι ο κάπελας,που ‘θελε να κεράσει.

Του Γέρου Νάυτη άρεσε, να λέει ιστορίες
Και να χαϊδεύει απαλά,στο πρόσωπο τν ουλή,
σήμάδι που του έμεινε, σε λιμανιού ιστορίες
Άραγε να τις αγαπά ή τις μισεί πολύ?.
                                    

                                    Σεπτέμβρης ‘90

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Άτιτλο 14

                Άτιτλο 14   Μεσάνυχτα στη κουπαστή, κάλμα η θάλασσα, γυαλί. Έχει η Σελήνη εραστή, τον βρήκε στην Ανατολή. Μεσάνυ...