Οκτάωρο

 

Με αίμα το οκτάωρο το κέρδισαν οι εργάτες

και τώρα σου το παίρνουνε, σπέρνοντας αυταπάτες.

Εργάτη αν δεν αγωνιστείς, δεν θα ‘σαι πια Εργάτης,

σε μια γαλέρα πειρατών θα είσαι κωπηλάτης.

 

Ο Νομοθέτης προσπαθεί, Εργάτη να σε πείσει,

ότι μ’ αγώνες κέρδισες, δεν ήταν για καλό σου.

Όμως τη μπανανόφλουδα όποιος θα την πατήσει,

θα σπάσει μέση και πλευρά, γι’ αυτό και ξεσηκώσου.

 

«Τράβα κουπί ασταμάτητα, πέσαμε  σε φουρτούνα,

και στη μπουνάτσα θα χαρείς, και ελιές σου θα μαζέψεις.

Ο νομοθέτης πρόβλεψε για σένα βρε μπουμπούνα,

και τη ζωή σου όπως ποθείς θα την ναι διαφεντέψεις.

 

Τράβα λοιπόν τώρα κουπί  και ξέχνα το ρολόι,

δούλεψε δωδεκάωρο και δεν θα βγεις χαμένος.

Εγώ μετρώ τις ώρες σου, χάντρες στο κομπολόι,

και θα τις πάρεις άδεια και θα ‘σαι κερδισμένος».

 

Χάντρα στο κομπολόι σου, ποτέ μου δεν θα γίνω,

και πες στο νομοθέτη σου, να μάθει Ιστορία.

Το αίμα που ευχήθηκε ποτέ δεν θα ξεπλύνω

και του Σικάγου ακολουθώ και τώρα τη πορεία.

 

Το αίμα στα πουκάμισα, ποτέ δεν θα στεγνώσει,

γιατί σημαία έγινε, κόκκινη σαν το αίμα.

Όλου τη κόσμου η Εργατιά, τ’ άδικο θα νεκρώσει

και θα ‘σαι σάκος αδειανός, «αφέντη» δίχως στέμμα.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Ατιτλο 11

  Κάτω από τη φυλλωσιά , του γέρο πλάτανου, σμίγοντας τα όνειρα μας, χτίζαμε το Μέλλον. Ήταν ανθρώπινα, ζεστά και σαν το μπόι ...