Διαδρομή Ονείρων

 

Τις νύχτες με τα όνειρα, ονειροταξιδεύω

και της ζωής μικρές χαρές, στον ύπνο μου γυρεύω.

Τα όνειρα μου ‘ναι πουλιά κι ολονυχτίς ζητούνε,

να βρούνε κόσμο όμορφο, κι όλο ψηλά πετούν ε.

Πετούν ψηλά τα όνειρα, στου κόσμου τις κορφάδες

και στ’ άστρα τραγουδούν γλυκά, του έρωτα μαντινάδες.

Ανέμελοι ταξιδευτές , σύνορα δεν γνωρίζουν,

πότε πετούν στον ουρανό, πότε τη γη γυρίζουν.

Στις γήινες τους διαδρομές ,τις νύχτες αλητεύουν,

βγαίνουν κρυφά στις γειτονιές, γλυκά φιλιά γυρεύουν.

Όταν θα σμίγουν τα όνειρα κρυφά σε μπαλκόνι

δεν σταματούν το φίλημα, μόνο σαν ξημερώνει.

Τα όνειρα είναι πουλιά, της νύχτας παραμύθια,

μα το πρωί μπερδεύονται, όνειρο και αλήθεια.

Θέλω να χτίσω μια φωλιά, τα όνειρα να φωλιάζουν,

να αποκοιμούνται ήρεμα κι αληθινά να μοιάζουν.

Santa Panagia,

Αγκυροβόλιο

5 Αυγ.2004