Νεκρά Όνειρα


Ποιος σκότωσε τα όνειρα? Ποιος είδε το φονιά?
Μια νύχτα χειμωνιάτικη  με άγριο χιονιά?
Πως μπόρεσε και κάρφωσε  τη νύχτα το μαχαίρι
και σκότωσε το όνειρο που ‘χα στον ύπνο ταίρι.

Ποιος είπε πως τα όνειρα δεν τα πληγώνει ο χάρος,
πως είναι άυλα και άπιαστα πουλιά?
Μαυροντυμένος πειρατής, θαλασσινός κουρσάρος,
είχε το δηλητήριο σε κάλπικα φιλιά.

Τώρα με δίχως όνειρα, μη ξημερώσεις μέρα,
αφού έσβησε το όνειρο, ήλιο μη ξαναδώ.
Θα έχω για ενθύμιο, στο χέρι μου μια βέρα
και θα χαθώ με τ’ όνειρο, που δεν θα ξαναδώ.


                                           Νότιος Ατλαντικός
                                               09/05/2005

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Ατιτλο 11

  Κάτω από τη φυλλωσιά , του γέρο πλάτανου, σμίγοντας τα όνειρα μας, χτίζαμε το Μέλλον. Ήταν ανθρώπινα, ζεστά και σαν το μπόι ...