Παραμονή Πρωτοχρονιάς

Καράβι που τραβάς, ρότα για Σαλονίκη
να δώσεις χαιρετίσματα στην όμορφη Βερενίκη.
Πες της πως δεν την ξέχασα και πάντοτε ρωτώ,
τ’ άστρα μεσοπέλαγα και την αναζητώ.

Φεύγει ο παλιός ο χρόνος,
μα ο Ναύτης πάντα μόνος.
Ονειρεύεται στεριές
ξεχασμένες αγκαλιές.

Παίζουνε χαρτιά και ζάρια,
στη στεριά τα παλικάρια,
μα οι Ναύτες στις βαρδιόλες,
κάνουν βάρδια και τις σχόλες.

Ο παλιός ο χρόνος φεύγει και οι Ναύτες στο τιμόνι
και του χρόνου τέτοια μέρα, πάλι οι Ναύτες θα ΄ναι μόνοι.
Οι ευχές οι πελαγίσιες σπάνια φτάνουν στη στεριά,
χάνονται στο άγριο κύμα και στη μπόρα του Βοριά.

                                                          Ατλαντικός

                                                     31 Δεκέμβρη 2007

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Μέρωμα

                         Μέρωμα   Απάνω σε ψηλό βουνό, σε ριζιμιό χαράκι, λιαζόταν ένας αετός, μαζί μ’ ένα γεράκι.   Φιλιώσαν τ’ ά...