Ελπίδα,πρωινό
του ήλιου φως,
στήριγμα
της ζωής και των ονείρων.
Οι
άνθρωποι χωρίς εσένα πως,
θα
εύρισκαν το δρόμο,των Κυθήρων?
Kashima-Japan
Σεπτέμβρης ‘90
Χαμένος μες τη θάλασσα, ποια ρότα να τραβήξω, να βρω βαθύ ωκεανό, τον καημό να πνίξω. Η Τραμουντάνα με τραβά κι η Όστρια μου γνέφει, μου τραγουδά η Ανατολή κι η Δύση παίζει ντέφι. Μου έρχεται μα το Θεό, το μπούσουλα να σπάσω, χωρίς ανεμολόγιο, όπου ποθώ να φθάσω.
Ταξιδεύοντας δίπλα στο σπίτι μου
Ταξιδεύοντας δίπλα στο σπίτι μου Είχα κάμποσα χρόνια να πιάσω Αιγυπτιακό λιμάνι και ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου