Ωκεάνιο ταξίδι

Αφήσαμε στη πρύμη μας τον κάβο Espartel-o

και του Μαρόκου τις ακτές.

Ταξίδι στον Ατλαντικό μ’ ένα πλωτό μπουρδέλο

κι η ρότα είναι  δυτική, στον μπούσουλα από χθeς.

Μέρες πολλές ,του ωκεανού, τα μίλια θα μετρώ,

πάνω σε plotting λευκά και άχαρα πολύ.

Τις νύχτες τις ανέφελες, με τ’ άστρα θα μιλώ

και τη γραμμή του ορίζοντα, θα βλέπω τη θολή.

Στις βάρδιες τις νυκτερινές, θα βγαίνω στο φτερό

και στο σκοτάδι οι σκέψεις μου, χάνδρες στο κομπολόι,

θα ταξιδεύουν στα τυφλά με κόντρα τον καιρό.

Στη μοναξιά του ωκεανού, ο Ναύτης λυπημένος,

γιατί κι αν γλάρο κάποιον ‘ δει,

θα ‘ναι κι αυτός χαμένος.

Δεν θα προσμένω ούτε στιγμή, γοργόνες ν’ ανταμώσω,

μες τα χρωματιστά νερά, της άγιας αμφιλύκης,

το τρύπιο μου το όνειρο ‘πιδέξια θα μπαλώσω,

με την πλεξούδα την ξανθιά της όμορφης Βερενίκης.

                                              22 Απρίλη 2005

                                            Αγκόλα(Κuito terminal)

Η φωτογραφία είναι από το Girassol Terminal