Ευχές πελαγίσιες

Ήρθες απόψε στη βαρδιόλα να με δεις,

χρόνια πολλά για να μου πεις

κι ήσουν ντυμένη στ’ άσπρα.

Το στίγμα που  έψαχνα να βρω, ώρα με τον Εξάντα,

το βρήκα μες τα μάτια σου,

που λάμπανε σαν άστρα

Κόκκινο εκατόφυλλο κρατούσες στο ‘να χέρι

κι ο έρωτας φτερούγιζε, κάτασπρο περιστέρι.

Ο κόσμος όλoς είσαι Συ, της άνοιξης λουλούδι,

δροσοσταλιά ‘σαι του Μαγιού και της χαράς τραγούδι.

Ο ήλιος είσαι την αυγή, όταν γλυκοχαράζει

Και πορφυρένιο λιόγερμα, την ώρα που βραδιάζει.

Ανθίζουνε κυκλάμινα σαν μου χαμογελάς

και τα πουλιά σωπαίνουνε, γλυκά σαν με φιλάς.

                                        1986