Ο κόσμος είναι μια σταλιά

       « Entrare prego». Ακούσθηκε μια γυναικεία φωνή, συγχρόνως με τον ήχο του κουδουνιού , σαν  χτύπησα τη πόρτα εισόδου, στο Προξενικό Λιμεναρχείο στη Τεργέστη.  Μια ηλικιωμένη κυρία καθόταν σ’ ένα γραφείο και μιλούσε στο τηλέφωνο.  Ανταπέδωσε την καλημέρα μου στα Ελληνικά και με ρώτησε από πιο πλοίο ερχόμουν.  «Έχεις φέρει όλα τα απαραίτητα έγγραφα?», με ρώτησε αφού πρώτα ζήτησε «mezzo minute scusa”, από τον συνομιλητή της.

Όνειρο πελαγίσσιο

  Βρεθήκαμε στο παλιό ενετικό λιμάνι του Μεγάλου Κάστρου, στο δρόμο με τους παλιούς ταρσανάδες, το τελευταίο Σαββατόβραδο του Οκτώβρη. Πιασ...