Άτιτλο 14

 

              Άτιτλο 14

 

Μεσάνυχτα στη κουπαστή,

κάλμα η θάλασσα, γυαλί.

Έχει η Σελήνη εραστή,

τον βρήκε στην Ανατολή.

Μεσάνυχτα στη κουπαστή,

θα τραγουδήσω να ακουστεί,

πως ς’ αγαπάω.

Αγάπη που έμεινες πιστή,

στο Ναύτη σου τον πειρατή,

για σένα τραγουδάω.

Μ’ ένα αστέρι στη βαρδιόλα,

σέρνω απόψε το χορό.

Απ’ αγάπη μεθυσμένος,

ως στον ουρανό πετώ.

Απ’ τη ζήλια του άλλο αστέρι,

βουτιά κάνει στο βυθό

κι έγινε μαργαριτάρι,

στης Γοργόνας το λαιμό.

 

                   Νυχτερινή βάρδια -  8 Αυγούστου 2000

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Ατιτλο 11

  Κάτω από τη φυλλωσιά , του γέρο πλάτανου, σμίγοντας τα όνειρα μας, χτίζαμε το Μέλλον. Ήταν ανθρώπινα, ζεστά και σαν το μπόι ...