Άτιτλο 28

 

              Άτιτλο 28

 

Μάρτη στη Μαύρη θάλασσα,

Απρίλη στο Αιγαίο,

χρόνια πολλά ς’ ωκεανούς,

να ζήσω ήταν μοιραίο.

Κάποτε με γκαζάδικα,

την άλλη με ποστάλι

και τώρα πλώρη στο Νοτιά,

με φορτηγό, έχω βάλει.

Όλο το κόσμο γύρισα,

βαρέθηκα τις ρότες,

χάρτες, εξάντες κι almanac,

των λιμανιών τις βόλτες.

Τι έχασα, τι κέρδισα?

Ένας θεός το ξέρει,

μπορεί κι ο μάγος ο τυφλός,

που γνώρισα στ’ Αλγέρι.

Μα τώρα, ένα λαχταρώ,

άγκυρες να φουντάρω

κι άλλη φορά, καπνό βαρύ,

ποτέ να μη φουμάρω.

Όλα αυτά που πέρασα,

στους νέους να διηγούμαι.

Σ’ αυτούς που ονειρεύονται,

Πλοίαρχοι να γεννούνε.

Πίκρες θαλασσινές πολλές

και λίγες χαρές θυμούμαι.

Ίσως αλλάξουν όνειρα,

μόνοι τους να μη ζούνε.

 

              15 Νοέμβρη 2000

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Ατιτλο 11

  Κάτω από τη φυλλωσιά , του γέρο πλάτανου, σμίγοντας τα όνειρα μας, χτίζαμε το Μέλλον. Ήταν ανθρώπινα, ζεστά και σαν το μπόι ...