Ορθοστατών


Έχω γυναίκα και παιδιά,
τρία σκυλιά να θρέψω,
μ’ από κανένα κερατά,
ψωμί δεν θα γυρέψω.

Δεν θα του δώσω τη χαρά,
πόρτα να του χτυπήσω
και το κεφάλι από ψηλά,
μπροστά του, δεν θα σκύψω.

Αν νοιώθει σαν μικρός θεός,
θρήσκους να φοβερίζει.
Εγώ πατώ γερά στη Γη ,
κι αυτού η καρέκλα τρίζει.

Τα χέρια μου να ‘ναι γερά,
γερά και τα κουπιά μου,
τον κάθε τρελλο-πλοίαρχο,
γράφω στα αχαμνά μου.
                            
                                             
                             Ατλαντικός
           16 Απρίλη 2007, Μεσάνυχτα και κάτι.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Ατιτλο 11

  Κάτω από τη φυλλωσιά , του γέρο πλάτανου, σμίγοντας τα όνειρα μας, χτίζαμε το Μέλλον. Ήταν ανθρώπινα, ζεστά και σαν το μπόι ...