Η Αγάπη είναι παντού


Τι είναι αυτό που το λέμε αγάπη?
Μήπως
Ένα κυκλάμινο στην σκιά των ματιών σου.
Μια ανεμώνη κι ένα κρινάκι την άνοιξη.
Η μαργαρίτα που ρώτησα αν μ’ αγαπάς.
Οι δροσοσταλιές στη κάψα του καλοκαιριού.
Μια χούφτα δροσερό νερό στην έρημο.
Το χαμόγελο όταν ονειρεύεσαι.
Το όνειρο που με φέρνει κοντά σου.
Ο χρόνος που περνά σαν σε σκέφτομαι.
Το θρόισμα της κληματαριάς.
Η ανάσα στον ύπνο σου.
Η ματιά σου και το γαλάζιο της θάλασσας.
Οι πατημασιές σου στην αμμουδιά.
Το λιανοφέγγαρο, πιαστράκι στα μαλλιά σου.
Το γαρύφαλλο που μου χάρισες.
Μια ρώγα από σταφύλι τον Αύγουστο.
Ένα φιλί και ένα χάδι την πανσέληνο.
Μια φωλιά χελιδονιών σε ακροκέραμο.
Δυο χέρια που κρατιούνται σφιχτά στο ανηφόρι.
Ένα καράβι καθώς μπαίνει στο λιμάνι.
Το καλωσόρισμα.
Το σφιχταγκάλιασμα.
Οι καρδιές που αντέχουν.
Η σκιά του κάκτου.
Ο ήλιος που ανατέλλει ανάμεσα στα μάτια σου.
Ένας γλάρος που βουτάει στο πέλαγο.
Ένα ποίημα ερωτικό.
Του Λόρκα, του Ελύτη και του Ρίτσου.
Μια γλυκιά μελωδία
Και μια παράφωνη καντάδα μεσονύχτια.
Ένα κορμί γυμνό στον ήλιο,
και δίπλα του να ξαποσταίνει ο Έρωτας.
Το φως που καίει.
Το φως που φωτίζει.
Η ελπίδα κι ένα πανέρι όνειρα.
Το παλιό αλφαβητάρι.
Τα παιδιά που ελπίζουν και γελούν.
Τα παιδιά που πιστεύουν στο μέλλον.
Οι αναμνήσεις.
Οι ασπρόμαυρες φωτογραφίες.
Η συντροφιά σου στο όνειρο μου.
Το πρωινό άστρο, σκουλαρίκι στο δεξί σου αυτί.
Ο αποσπερίτης στο ζερβί.
Ένα άσπρο περιστέρι στο φεγγίτη σου.
Τα κάτασπρα νούφαρα στη λίμνη.
Μια φέτα από καρπούζι και δυο πετροκέρασα.
Ένα καράβι όνειρα.
Ένα ταξίδι στις γειτονιές του κόσμου.
Μια προσευχή σ’ Ανατολίτικη παγόδα.
Μια παγωμένη μπύρα στη Τσεχία.
Μια σφιγμένη γροθιά στην ουτοπία.
Ο ήχος της καμπάνας την ανάσταση.
Οι δυο ρώγες στα στήθη σου.
Η ηλιαχτίδα που τρυπάει το σύννεφο.
Η Ίρις που αγκαλιάζει τα όνειρα
και το μονόγραμμα σου, σμιλεμένο
στη ρίζα αιωνόβιου δένδρου.
Το γιασεμί, το αρισμαρί και το φλισκούνι.
Το δάκρυ του αποχωρισμού.
Το χαμόγελο του γυρισμού.
Η κραυγή του οργασμού.
Το ζευγάρωμα των πουλιών την άνοιξη.
Δυο ρόδα εκατόφυλλα οι ελπίδες μας.
Το άσπρο.
Το κόκκινο.
Το θαλασσί
κι ένα κοράλλι στο βυθό.
Η αρμύρα της θάλασσας.
Ο ιδρώτας του κορμιού σου, τον Αύγουστο.
Οι σκέψεις σου.
Οι πόθοι σου.
Ακριβές αντίγραφο των δικών μου.
Το γυμνό σου κορμί, η Ιθάκη μου.
Αχαλίνωτη η φαντασία του Έρωτα,
και η αντίσταση στο πόθο που ελλοχεύει.
Αγάπη είναι να αγναντεύεις τη θάλασσα,
από βουνού κορφή και να την ταξιδεύεις.
Είναι ο άνεμος που σχίζει τα πανιά των πλοίων.
Είναι ο αγέρας που με φέρνει κοντά σου.
Είναι η κόκκινη κλωστή που μπαλώνει,
τα τρύπια μας όνειρα.
Είναι μια θεατρική παράσταση στην Επίδαυρο.
Είναι μια πανσέληνος νύχτα στη Καραθώνα.
Ένα πρωινό του Μάη στα περβόλια.
Η μυρωδιά του δυόσμου και της μέντας,
στην αυλή σου.
Ένα σπουργίτι, ένας κότσυφας και η πέρδικα.
Είναι η φλόγα, το νερό και η φωτιά.
Μια αστραπή και μια βροντή.
Ένα ολόγιομο φεγγάρι.
Ο φλοίσβος της θάλασσας.
Το θρόισμα των φύλλων το φθινόπωρο
Η πυξίδα που οδηγεί στο άγνωστο.
Σ' αυτό που ψάχνουμε.
Στην αγάπη.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Ατιτλο 11

  Κάτω από τη φυλλωσιά , του γέρο πλάτανου, σμίγοντας τα όνειρα μας, χτίζαμε το Μέλλον. Ήταν ανθρώπινα, ζεστά και σαν το μπόι ...